#90seconds (6) - Tijd met familie

Een toneel zonder musici, een concertzaal zonder muziek. Dit was de realiteit in de afgelopen Corona-maanden. Gelukkig mogen er weer voor kleine groepen concerten worden gegeven. Maar nog lang niet iedereen kan, mag of durft. Om die muziekliefhebbers te bedienen is Matangi het #90seconds project begonnen.

Gebaseerd op de roman ‘Melodien’ van Helmut Krausser, is Matangi Quartet op zoek naar de in het boek 26 verloren gewaande ’geheime melodieën’ met mysterieuze helende krachten. Componisten van over de hele wereld doen mee in deze zoektocht en componeren een melodie in een stuk van 90 seconden voor strijkkwartet. (lees meer)

Afgelopen dinsdag hebben wij weer het voorrecht gehad om ons #90Seconds uit te breiden met een stroom aan nieuwe composities en natuurlijk werd dit weer opgenomen, zowel beeld als geluid, in het prachtige kerkje te Beets. Vorige keer hebben wij 4 #90Seconds opgenomen, daarentegen deze keer een stuk meer, namelijk maar liefst 11!

Hoewel het korte stukken zijn, vergt het toch veel inspanning. De stukken zijn ook nu weer zo divers en zo anders van idioom dat het altijd wat tijd kost om te schakelen van het ene stuk naar het andere stuk. Je checkt het tempo, (het moet immers wel in die anderhalve minuut passen!) je speelt het een keer door voor de mannen en vrouwen van beeld en geluid zodat zij weten wat de materie behelst en daarna spelen we het een aantal keer voor het ‘echie’, zodat er verschillende mogelijkheden zijn om uit te selecteren. Zo’n dag opnemen is echt topsport en de lunch gebruiken we om op kracht te komen. Daarom mag het absoluut niet onvermeld blijven dat de soep van onze gastvrouw echt grandioos lekker was! Blij verrast waren we, maar toch ook weer niet, omdat het eten altijd picobello is. Zo blijkt maar weer dat zelfstudie van tevoren thuis, met elkaar repeteren en geweldig eten de perfecte ingrediënten zijn om een opnamedag goed door te komen.

In een ideale wereld zijn er zeeën van tijd om zelfstudie te doen. Maar goed, in een ideale wereld zou er ook geen Corona zijn. Iedereen ondervindt hier de gevolgen van, zo is het ook niet anders voor mijn vrouw, die freelance violiste bij Europese orkesten is. Fenomenale violiste, maar plots van een overvolle agenda naar niks! Omdat nog niet duidelijk is hoe lang deze situatie gaat duren, is ze op zoek naar een tijdelijke functie gegaan voor tijdens de zomermaanden. Nu is zij altijd al mijn redster in nood geweest, maar deze functie mag ze nu ook officieel gaan vervullen bij de alarmcentrale van de ANWB. Na een zeer intensieve cursus van een maand, kan ze nu haar talent van veel praten, laten floreren door anderen te helpen! Haar afwezigheid thuis maakt dat ik wel opeens meer tijd met onze kinderen, Isabel van 3 en Carlos van 1, kan doorbrengen.

Deze periode, hoe verwarrend het ook is, doet mij wel absoluut beseffen dat ik het echt heel erg leuk met hen vind en hoe slim, grappig en bijzonder zij zijn. Dit geldt overigens natuurlijk minstens ook voor mijn vrouw! Deze gezelligheid neemt overigens wel tijd weg van de mogelijkheid voor zelfstudie. Daar ik tijdens de verkleedpartijtjes van mijn dochter en de poepluiers van mijn zoon geen handen over heb om mijn viool ook welverdiende aandacht te geven, is ’s avonds eigenlijk de enige mogelijkheid om te studeren; wanneer de kinderen aan het dromen zijn en plannetjes aan het beramen zijn hoe ze er voor kunnen zorgen dat papa de volgende dag weer tot 10 moet tellen. Raar genoeg zie ik mijzelf toch vaak tot #90Seconds tellen…

Daniel Torrico

(bekijk de #90seconds videos hier)
(lees de andere blogposts hier)